ЯШЬЛЕК КАБАТЛАНА
Безнең якны – җырлы як ул, диләр.
Безнең урам – чишмәләр башы.
Моңландыра, еллар үткән саен,
Җырга салган Сарман сагышы.
Синдә генә тургай өзелеп сайрый,
Назлап исә җилең, туган як.
Күңел ярларыннан ятьмә сузып,
Искә төшә гамьсез балачак.
Әле яшьлек безнең үтмәгәндер,
Әле яшьлек һаман безнеке!
Бер дә китмәс идем Сарманымнан,
Булыр идем һаман сезнеке.
Туган якка һаман сәлам юллыйм...
Анда минем моңлы җыр башым.
Сагышларым юк та, тик алай да
Исән торсын нигез-өй ташым.
ҺАМАН ДА СИНЕ КӨТӘР
Өзгәләнеп үтмәсен, дим,
Кояшсыз калган кичем.
Әгәр сөйми башласам бер,
Зинһар, гафу ит, кичер.
Өзгәләнеп үтмәсен, дим,
Айга карап, төннәрем.
Синдәй ягымлыдан булсын
Бәйрәмдәй шат көннәрем.
Һаман алданып торса да,
Йөрәгем сине көтәр.
Һаман да сине көтәр...
СОҢ
Чишмә буйларын ялгыз узамын,
Комны аралап, ташлар җыямын.
Уятам җанда үткәннәр моңын,
Яшьлек якын да, тик инде бик соң!
КЫЗЛАР ЯЗМЫШЫ
Һәр фасылның төрле халәте бар,
Һәр кыенга тәңгәл рәхәте.
Әнә шундый чуар мизгелләрдән
Тукый язмыш кызлар бәхетен.
Тәрәз төпләрендә үскән гөлдәй,
Кызлар үсә – якты көн кирәк!
Дөньяларга кабат туган чакта
Кем бәхете булыр түгәрәк?
* * *
Синле көннәр хәзер хәтер инде,
Кара хәтер – тасма үрелгән.
Еллар үткәч тасма сүтелерме?
Җавап эзләп, йөрәк сүрелгән.
Җир тирәли сәйяр Сөю йөри,
Юл эзли ул йөрәк түренә.
Сәлам бирми үтте тагын бер кат,
Ансыз яшәү тиң ул үлемгә.
Нурлы Кояш, җитәр, эрет җанны!
Чәчәк булып шытсын шатлыгым.
Вакыт – дәва. Җавап көткән йөрәк
Тынычлансын, сөйсен затлысын!
Фәридә САФИНА
№8 |