30.11.2018 Шоу-бизнес
Тышкы кыяфәте белән дә, күңеле белән дә матурлар була бит. Менә ул шундый. Ничә ел беләмендер, күпме гомер дус булып яшибездер, әмма Венераның теләсә нинди ситуациядә үз-үзенә хыянәт итмәве сокландыра килә мине. Сүзем – «Яңа Гасыр» телеканалындагы «Таяну ноктасы»ның алып баручысы курчак төсле матур Венера Аитова турында.
Кияүгә чыгасыңмы, бәбиең юкмы әле? Венера белән шау-гөр килеп чәйләп утырабыз. Сирәк күрешәбез күрешүен, ну күрешсәәәк... Эштән башлап, ботинка бавына кадәр сөйләшеп чыгабыз инде. «Сәлам, карьеристка» дигән сүземне яратмый инде ул минем, тик әйтәм. Әмма бу юлы мин башка Венерага «килеп төртеләм»: дөрес әйткәнсең икән, ди Венера, минем хәзер чыннан да тәмле кофе эчеп, чәчләремне таратып, өй башмагын гына сөйрәп, җылы өемнән чыгасы килмәгән көннәрем шактый, ди. – Олыгаям микән, ә? – ди, чыркылдап көлеп. – Юк, – мәйтәм, – кызый. Мәхәббәт! Венераның күзләре ут яна, андагы бәхеткә карап, мин сөенеп туймыйм: Аллага шөкер! Кем кем – Венера күптән лаек иде бу түгәрәк бәхеткә. – Ай, кызый! Аз тинтерәтмәделәр инде мине ул «Кияүгә чыгарга күптән вакыт», «Утырып каласың бит инде» (әйтерсең «икеле» капчыгы! (көлешәбез), «Синең яшьтә минем фәлән балам бар иде инде» дип. Минем гомергә андый уй-хорафатка бирелгәнем булмады анысы. Һәрвакытта әби әйтә иде, Аллаһы Тәгалә әйткән: «Үлем сәгатен кичектерермен, никах сәгатен кичектермәм». Мин шуңа ышанып яшәдем. Шуңадырмы, безнең күп әйбер гадирәк үтә. Ауропачарак караш кайчак күп нәрсәләргә корректив кертә. Ә бездәге менталитет, кешеләрнең әшәкелегеме шунда – синең язмышыңны синнән алда төзеп куярга да күп сорамыйлар кайчак. Ә бит әнә шулай, кирәксез киңәшләр, тирә-яктагы сүздән өстен кала алмыйча, кабаланып, үз киләчәген бозып куйган кызлар да юк түгел. «Мин хәзер Аитова»
– Гаилә булып яши башлавыгызга бер ел узып киткән. Матур парны матур бәйрәме белән! – Рәхмәт! Әмма мин әле андый әйберләрне сөйләп йөрергә дә ничектер оялам, диимме шунда. Дуслар-танышлар котлап шалтыраткач та, югалып калам. Динарның исә андый котлауларга җавабы да әзер – без 100 ел бергә бугай инде, ди. Аллага шөкер, без инде икебез дә өлгергән, акыл туплаган, шәхес булып формалашып беткәч кавыштык. Шуңадырмы, башкалар әйтә торган «притирка» чоры бездә булмагандыр да инде ул. Кыек куелган башмак, дөрес эленмәгән кофта-ыштан өчен шуңа да кара тавыш чыкмый (бөтенләй юк түгел инде!) (рәхәтләнеп көлә), әмма стандарт классик проблемалар безне урап узды. Яшь утырткан, акыл туплап өйләнешкән бөтен парларда да шулай булырга тиештер инде ул.![]()
– Әллә төнгә кадәр сузылган эшеңә дә бер сүз әйтмиме Динар? Мин әйтер идем... (Көлешәбез.)
– Бердән, ул минем кем булып эшләгәнемне, кайда эшләгәнемне, эшемне фанатларча яратуымны туйга кадәр үк тә бик яхшы белә иде. Хәзер дә әлеге карашта берни үзгәрмәде – ул эшем белән кызыксына, аңлый, ярдәм итә. Икенчедән, әни (Динарның әнисе) гомер буе театрда эшләгән (артист түгел), ул да кичләрен эштә булган. Өченчедән, күпме генә эшләсәм дә, мин өйдә ир хатыны булып калам, гаилә – һәрчак беренче урында. Өйдә мин – чып-чын татар хатын-кызы форматында.
– «Таяну ноктасы» сиңа ныклап таянды инде... Болай да көне-төне телевидениедә идең, хәзер бер күрешәм дигән яллыкта да – зар-интизар.
– Эшемне бик яратып башкарам бит. 14 ел эшләвемә карамастан, һәм тапшыруга беренчесенә әзерләнгән кебек әзерләнәм дә әле мин! Телевидение ялкыттырмадымы, диючеләргә дә җавабым әзер: ялкыттырмады, минем бит бер урында таптанганым юк. Башта хәбәрче булып эшләдем мин, аннан тапшырулар әзерләүче, аннан – режиссёр, хәзер – көндәлек мәгълүмати-аналитик авторлык тапшыруы. Бер җирдә эшләгән булып саналсам да, мин – баскычның һәр басмасына басып караган кеше! «Таяну ноктасы» исә бөтенләй башка формат, ул мине дә икенче яктан ачкан, үстергән тапшыру. Мин аның эчендә йөзеп, кинәнеп эшлим.
– Потенциаль аудиториясеннән канәгатьме соң син? Егылып китеп телевидение тапшыруы караучылар бар дип саныйсыңмы? – Интернет безнең тормышка ажгырып килеп кергән чара булса да, барыбер алдан телевидение атлый. Бу сүзләр безнең «Таяну ноктасы»на да кагыла. Аудиториябез, иң мөһиме, битараф түгел, тапшыруны үз итә. – Вакыты бик кысан, кеше сөйли генә башлый, шундук бүлдерәләр, аннан килеп керә рекламасы, аннан сюжеты... Бу сүзләр килеп ирешәдер, име? – Ирешә. Тамашачылар фикеренә без һәрвакыт ачык, алар – беренче урында. Вакыты, бәлки, азрактыр, ләкин һәр көнне ярты сәгатьлек чиста татар телендәге ток-шоу болай да начар әйбер түгел. Бәлки, киләчәктә озынайтырлар да. Фикер җиткерү дигәннән, һәр кеше иркенләп фикерен җиткерә башласа, аңа биш сәгать вакыт та җитми, шунысы белән кызык та ул! Теш төбендә калырлык балы, йодрыкка сыяр фикере булырга тиеш тапшыруның. – Синең гаеп түгел, Венера. Әмма безгә нинди ток-шоу форматы инде? Без бит кычкырып түгел, кайбер фикерне пышылдап әйтергә дә курыкканнар илендә яшибез. Булсын иде ул Малахов кунаклары төсле маңгайга-маңгай, пәрмә-пәр бәхәсләшер затлар... Мин кайчан сине карыйм да, ничек бу «шомартинскийлар»га түзеп басып тора икән дип тә куям... – Бар андый кунаклар, бар. Ялганлаганын, боргалаганын мин дә беләм, калганнар да мыек астыннан елмая. Әмма ачылып китеп сөйләүчеләр, кинәт маңгайга бәреп турысын сөйләүчеләр дә юк түгел бит. Берсендә Миңназыйм абый Сәфәров, абортлар темасында үз гаиләсе серен ачып салып, ачыктан-ачык фикерен белдергән иде. Тетрәндергеч булды. Ә бар, син әйткәнчә, тапшыруда: «Сорамаса гына ярар иде», – дип койрык кысып, тапшыру соңында: «Миннән сораган булсаң, мин турысын бәреп әйткән булыр идем», – дип гайрәтләнеп төкерек чәчүчеләр. Тегесе дә, бусы да янәшәдә. «Мин песи төсле иркәләнеп үстем»
– Син бик матур гаиләдән, Венера. Әти-әниләрең, нурлы әбиләрең белән бергә, Казанга күченеп килделәр. Безнең матур карьеристкабызны күрергә мөмкинлекләре бармы соң? – Синең шул төрттерү булыр инде! (Чырык-чырык көлешәбез.) Әлбәттә инде! Атна ахырында ирем, сеңлем Айгөл гаиләсе, аларның тәмле бәбие белән җыйнаулашып, мунча керергә барырга тырышабыз. Мунча кереп, әниемнең тәмле ризыклары белән сыйланып, рәхәтләнеп аралашып, энекәшем белән уйнап кайтуга ни җитә. Булдыра алганча, әти белән әни янына (ирем Динарның әти-әнисе) Чаллыга да кайтабыз, анда да безне сагынып көтеп торалар.![]()
– Динар кияүне яраттылар алайса?
– Ул гомер буе безнең белән яшәгән төсле! (Көлә.) IT өлкәсендә икътисадчы булып эшләгәч, компьютер белән җенләнгән энем белән дә бик тиз уртак тел таптылар. Әйтәм бит, без гомер буе менә шушы составта яшәгән төсле. Сеңлем, энем, мин – өчебез дә әтием-әниемә сырпаланып, песи балалары кебек үстек без. Шуңадырмы, хәзер корган гаиләләребездә дә җылылык беренче урында тора. Бу, әлбәттә, ирләребез гаиләләреннән дә тора. Динарның гаиләсендә дә нәкъ шундый мохит хөкем сөрә. Без шул традицияләрне дәвам итүчеләр. Бер-береңне хөрмәт итү, санлау-зурлау, иркә-наз. Гомер буе шулай дәвам итсен иде, берүк. Тормыш бүгенгедәй гөрләп барсын иде.
«Һәр шимбә – бездә лав стори»
– Бәби көтәсезме, көтәргә җыенасызмы, җыенырга җыена башладыгызмы әле, ише сорауларга җавап алмасам, минем бу әңгәмәмне басарга биреп тә торасы юк инде... – Һәр нәрсәнең үз вакыты. Мин үземне, гомумән, соң өлгерә торган җимеш белән чагыштырам. Тормышымда бер нәрсәнең дә иртәләгәне юк – минем үз вакытым. Ходайдан «Амин» сәгате сукмыйча, каударланып чабу кирәкми. Ә бәби... Бәбине аны минем эш белән яшереп калдыру, әйтмичә тору мөмкин булмаячак – иң беренче чиратта тормышым белән кызыксынган тамашачы күрәчәк. – Әңгәмә ахырында Динарның романтик ир-егет икәнен дә сөйләп китсәң... – Беләсең бит инде, мин җете кызыл, яңгыравыклы сүзләр белән сөйләшергә яратмыйм. Шуңа сырлап, чачаклап-чучаклап, тешкә сылана торган сүзләр дә сөйлисем килми. Романтик дип... Ул үзен: «Мин романтик түгел инде», – дип шәрехли. Нәрсә соң ул романтиклык? Көн саен күктән йолдыз алып бирү булса, анысы – юк. Әмма мин аның һәрдаим җан җылысын тоеп яшим. Һәр көн, йокларга ятканда, Аллаһы Тәгаләгә һәрвакыт рәхмәт әйтеп, уянганда, шөкер, дип уянам. Янымда – минем кадерле кешем, мин дә аның өчен шундый ук якын. Миңа әнә шул күрер күзгә күренми торганы кадерлерәк. Һәр шимбә бездә традиция. Иртән-иртүк, җитәкләшеп, берәр яңа урынга – кафе-ресторанга кофе эчәргә чыгып китәбез. Аралашу-көлешү, җитәкләшеп Казан урамнарыннан атлау, позитив туплау, елмаю-көлү... минем өчен бәхет шул. Аның турында кычкырып йөрү дә килешми дип беләм. Аннан, Толстойның әйткән сүзләре бар бит әле, шуның белән фикеремне түгәрәкләп куясым килә: бәхетлеләрнең бөтенесе дә бер төсле бәхетле, бәхетсезләрнең генә бәхетсезлеге төрле-төрле. Шуңа да мин бөтен кешегә бәхет телим. Тәмле, мәхәббәтле бәхет. Әңгәмәдәш – Гөлнара Җәлилова
---
--- | 29.11.2018
Тышкы кыяфәте белән дә, күңеле белән дә матурлар була бит. Менә ул шундый. Ничә ел беләмендер, күпме гомер дус булып яшибездер, әмма Венераның теләсә нинди ситуациядә үз-үзенә хыянәт итмәве сокландыра килә мине. Сүзем – «Яңа Гасыр» телеканалындагы «Таяну ноктасы»ның алып баручысы курчак төсле матур Венера Аитова турында.
Кияүгә чыгасыңмы, бәбиең юкмы әле? Венера белән шау-гөр килеп чәйләп утырабыз. Сирәк күрешәбез күрешүен, ну күрешсәәәк... Эштән башлап, ботинка бавына кадәр сөйләшеп чыгабыз инде. «Сәлам, карьеристка» дигән сүземне яратмый инде ул минем, тик әйтәм. Әмма бу юлы мин башка Венерага «килеп төртеләм»: дөрес әйткәнсең икән, ди Венера, минем хәзер чыннан да тәмле кофе эчеп, чәчләремне таратып, өй башмагын гына сөйрәп, җылы өемнән чыгасы килмәгән көннәрем шактый, ди. – Олыгаям микән, ә? – ди, чыркылдап көлеп. – Юк, – мәйтәм, – кызый. Мәхәббәт! Венераның күзләре ут яна, андагы бәхеткә карап, мин сөенеп туймыйм: Аллага шөкер! Кем кем – Венера күптән лаек иде бу түгәрәк бәхеткә. – Ай, кызый! Аз тинтерәтмәделәр инде мине ул «Кияүгә чыгарга күптән вакыт», «Утырып каласың бит инде» (әйтерсең «икеле» капчыгы! (көлешәбез), «Синең яшьтә минем фәлән балам бар иде инде» дип. Минем гомергә андый уй-хорафатка бирелгәнем булмады анысы. Һәрвакытта әби әйтә иде, Аллаһы Тәгалә әйткән: «Үлем сәгатен кичектерермен, никах сәгатен кичектермәм». Мин шуңа ышанып яшәдем. Шуңадырмы, безнең күп әйбер гадирәк үтә. Ауропачарак караш кайчак күп нәрсәләргә корректив кертә. Ә бездәге менталитет, кешеләрнең әшәкелегеме шунда – синең язмышыңны синнән алда төзеп куярга да күп сорамыйлар кайчак. Ә бит әнә шулай, кирәксез киңәшләр, тирә-яктагы сүздән өстен кала алмыйча, кабаланып, үз киләчәген бозып куйган кызлар да юк түгел. «Мин хәзер Аитова»
– Гаилә булып яши башлавыгызга бер ел узып киткән. Матур парны матур бәйрәме белән! – Рәхмәт! Әмма мин әле андый әйберләрне сөйләп йөрергә дә ничектер оялам, диимме шунда. Дуслар-танышлар котлап шалтыраткач та, югалып калам. Динарның исә андый котлауларга җавабы да әзер – без 100 ел бергә бугай инде, ди. Аллага шөкер, без инде икебез дә өлгергән, акыл туплаган, шәхес булып формалашып беткәч кавыштык. Шуңадырмы, башкалар әйтә торган «притирка» чоры бездә булмагандыр да инде ул. Кыек куелган башмак, дөрес эленмәгән кофта-ыштан өчен шуңа да кара тавыш чыкмый (бөтенләй юк түгел инде!) (рәхәтләнеп көлә), әмма стандарт классик проблемалар безне урап узды. Яшь утырткан, акыл туплап өйләнешкән бөтен парларда да шулай булырга тиештер инде ул.
.jpg)
– Әллә төнгә кадәр сузылган эшеңә дә бер сүз әйтмиме Динар? Мин әйтер идем... (Көлешәбез.)
– Бердән, ул минем кем булып эшләгәнемне, кайда эшләгәнемне, эшемне фанатларча яратуымны туйга кадәр үк тә бик яхшы белә иде. Хәзер дә әлеге карашта берни үзгәрмәде – ул эшем белән кызыксына, аңлый, ярдәм итә. Икенчедән, әни (Динарның әнисе) гомер буе театрда эшләгән (артист түгел), ул да кичләрен эштә булган. Өченчедән, күпме генә эшләсәм дә, мин өйдә ир хатыны булып калам, гаилә – һәрчак беренче урында. Өйдә мин – чып-чын татар хатын-кызы форматында.
– «Таяну ноктасы» сиңа ныклап таянды инде... Болай да көне-төне телевидениедә идең, хәзер бер күрешәм дигән яллыкта да – зар-интизар.
– Эшемне бик яратып башкарам бит. 14 ел эшләвемә карамастан, һәм тапшыруга беренчесенә әзерләнгән кебек әзерләнәм дә әле мин! Телевидение ялкыттырмадымы, диючеләргә дә җавабым әзер: ялкыттырмады, минем бит бер урында таптанганым юк. Башта хәбәрче булып эшләдем мин, аннан тапшырулар әзерләүче, аннан – режиссёр, хәзер – көндәлек мәгълүмати-аналитик авторлык тапшыруы. Бер җирдә эшләгән булып саналсам да, мин – баскычның һәр басмасына басып караган кеше! «Таяну ноктасы» исә бөтенләй башка формат, ул мине дә икенче яктан ачкан, үстергән тапшыру. Мин аның эчендә йөзеп, кинәнеп эшлим.
– Потенциаль аудиториясеннән канәгатьме соң син? Егылып китеп телевидение тапшыруы караучылар бар дип саныйсыңмы? – Интернет безнең тормышка ажгырып килеп кергән чара булса да, барыбер алдан телевидение атлый. Бу сүзләр безнең «Таяну ноктасы»на да кагыла. Аудиториябез, иң мөһиме, битараф түгел, тапшыруны үз итә. – Вакыты бик кысан, кеше сөйли генә башлый, шундук бүлдерәләр, аннан килеп керә рекламасы, аннан сюжеты... Бу сүзләр килеп ирешәдер, име? – Ирешә. Тамашачылар фикеренә без һәрвакыт ачык, алар – беренче урында. Вакыты, бәлки, азрактыр, ләкин һәр көнне ярты сәгатьлек чиста татар телендәге ток-шоу болай да начар әйбер түгел. Бәлки, киләчәктә озынайтырлар да. Фикер җиткерү дигәннән, һәр кеше иркенләп фикерен җиткерә башласа, аңа биш сәгать вакыт та җитми, шунысы белән кызык та ул! Теш төбендә калырлык балы, йодрыкка сыяр фикере булырга тиеш тапшыруның. – Синең гаеп түгел, Венера. Әмма безгә нинди ток-шоу форматы инде? Без бит кычкырып түгел, кайбер фикерне пышылдап әйтергә дә курыкканнар илендә яшибез. Булсын иде ул Малахов кунаклары төсле маңгайга-маңгай, пәрмә-пәр бәхәсләшер затлар... Мин кайчан сине карыйм да, ничек бу «шомартинскийлар»га түзеп басып тора икән дип тә куям... – Бар андый кунаклар, бар. Ялганлаганын, боргалаганын мин дә беләм, калганнар да мыек астыннан елмая. Әмма ачылып китеп сөйләүчеләр, кинәт маңгайга бәреп турысын сөйләүчеләр дә юк түгел бит. Берсендә Миңназыйм абый Сәфәров, абортлар темасында үз гаиләсе серен ачып салып, ачыктан-ачык фикерен белдергән иде. Тетрәндергеч булды. Ә бар, син әйткәнчә, тапшыруда: «Сорамаса гына ярар иде», – дип койрык кысып, тапшыру соңында: «Миннән сораган булсаң, мин турысын бәреп әйткән булыр идем», – дип гайрәтләнеп төкерек чәчүчеләр. Тегесе дә, бусы да янәшәдә. «Мин песи төсле иркәләнеп үстем»
– Син бик матур гаиләдән, Венера. Әти-әниләрең, нурлы әбиләрең белән бергә, Казанга күченеп килделәр. Безнең матур карьеристкабызны күрергә мөмкинлекләре бармы соң? – Синең шул төрттерү булыр инде! (Чырык-чырык көлешәбез.) Әлбәттә инде! Атна ахырында ирем, сеңлем Айгөл гаиләсе, аларның тәмле бәбие белән җыйнаулашып, мунча керергә барырга тырышабыз. Мунча кереп, әниемнең тәмле ризыклары белән сыйланып, рәхәтләнеп аралашып, энекәшем белән уйнап кайтуга ни җитә. Булдыра алганча, әти белән әни янына (ирем Динарның әти-әнисе) Чаллыга да кайтабыз, анда да безне сагынып көтеп торалар.
.jpg)
– Динар кияүне яраттылар алайса?
– Ул гомер буе безнең белән яшәгән төсле! (Көлә.) IT өлкәсендә икътисадчы булып эшләгәч, компьютер белән җенләнгән энем белән дә бик тиз уртак тел таптылар. Әйтәм бит, без гомер буе менә шушы составта яшәгән төсле. Сеңлем, энем, мин – өчебез дә әтием-әниемә сырпаланып, песи балалары кебек үстек без. Шуңадырмы, хәзер корган гаиләләребездә дә җылылык беренче урында тора. Бу, әлбәттә, ирләребез гаиләләреннән дә тора. Динарның гаиләсендә дә нәкъ шундый мохит хөкем сөрә. Без шул традицияләрне дәвам итүчеләр. Бер-береңне хөрмәт итү, санлау-зурлау, иркә-наз. Гомер буе шулай дәвам итсен иде, берүк. Тормыш бүгенгедәй гөрләп барсын иде.
«Һәр шимбә – бездә лав стори»
– Бәби көтәсезме, көтәргә җыенасызмы, җыенырга җыена башладыгызмы әле, ише сорауларга җавап алмасам, минем бу әңгәмәмне басарга биреп тә торасы юк инде... – Һәр нәрсәнең үз вакыты. Мин үземне, гомумән, соң өлгерә торган җимеш белән чагыштырам. Тормышымда бер нәрсәнең дә иртәләгәне юк – минем үз вакытым. Ходайдан «Амин» сәгате сукмыйча, каударланып чабу кирәкми. Ә бәби... Бәбине аны минем эш белән яшереп калдыру, әйтмичә тору мөмкин булмаячак – иң беренче чиратта тормышым белән кызыксынган тамашачы күрәчәк. – Әңгәмә ахырында Динарның романтик ир-егет икәнен дә сөйләп китсәң... – Беләсең бит инде, мин җете кызыл, яңгыравыклы сүзләр белән сөйләшергә яратмыйм. Шуңа сырлап, чачаклап-чучаклап, тешкә сылана торган сүзләр дә сөйлисем килми. Романтик дип... Ул үзен: «Мин романтик түгел инде», – дип шәрехли. Нәрсә соң ул романтиклык? Көн саен күктән йолдыз алып бирү булса, анысы – юк. Әмма мин аның һәрдаим җан җылысын тоеп яшим. Һәр көн, йокларга ятканда, Аллаһы Тәгаләгә һәрвакыт рәхмәт әйтеп, уянганда, шөкер, дип уянам. Янымда – минем кадерле кешем, мин дә аның өчен шундый ук якын. Миңа әнә шул күрер күзгә күренми торганы кадерлерәк. Һәр шимбә бездә традиция. Иртән-иртүк, җитәкләшеп, берәр яңа урынга – кафе-ресторанга кофе эчәргә чыгып китәбез. Аралашу-көлешү, җитәкләшеп Казан урамнарыннан атлау, позитив туплау, елмаю-көлү... минем өчен бәхет шул. Аның турында кычкырып йөрү дә килешми дип беләм. Аннан, Толстойның әйткән сүзләре бар бит әле, шуның белән фикеремне түгәрәкләп куясым килә: бәхетлеләрнең бөтенесе дә бер төсле бәхетле, бәхетсезләрнең генә бәхетсезлеге төрле-төрле. Шуңа да мин бөтен кешегә бәхет телим. Тәмле, мәхәббәтле бәхет. Әңгәмәдәш – Гөлнара Җәлилова
---
--- | 29.11.2018
Сафаҗайдан килгəн кунак Рөстəм Сəбитов 55 һəм 65 килограммга кадəр авырлыкта көрəшкəннəргə үз исеменнəн өстəмə призлар бирде, Рəис Мөҗипов Сафаҗай көрəшчесе Камил Абдулбəровка матур көрəш күрсəткəне өчен Мəскəү җəмигъ мəчете исеменнəн түбəтəй бүлəк итте. Ахырда Кызыл Октябрь районының җирле үзидарə башлыгы Рафаэль Ильясов Зəки əфəнде Валемеевка районда милли спортны җəелдерүдə актив катнашканы өчен «Бердəм Россия” партиясе исеменнəн Рəхмəт хаты белəн бүлəк тапшырды. Халит Мөхəммəтович барча оештыручылар һəм мəрхүм Мидихат Хөснетдиновның истəлеген хөрмəтлəп килгəн кунаклар исеменə рəхмəт белдерде. Районда шушы милли спорт төрен тагын да киңрəк җəелдерергə, төбəгебез һəм илебез генə түгел, дөнья күлəмендə дə миллəтебез данын таныткан башка шəхеслəрнең призларына да шундый турнирлар оештырырга кирəклеген белдерде.
Турнирда җиңүчелəр исемлеге белəн «ВКонтак те» һəм «Одноклассники» челтəрендəге «Туган як» битлəрендə таныша аласыз. .jpg)
Йөклелекне авырлык белән күтәрдем. 20 атнада хастаханәгә салдылар. Март ае иде ул. Майга кадәр шунда булдым. Шуннан соң Балалар республика клиник хастаханәсенең перинаталь бүлегенә күчерделәр. Хәлемнең көннән-көн авырлашуын сизеп йөрим бит инде. Башта беркем берни әйтмәде. Шуннан соң беркөнне табиб: «Фәридә, безгә сине коткарырга кирәк...» – диде. «Мине нигә коткарырга? Юк, без йә бергә үләбез, йә аларны гына коткарасыз!» – дидем. Консилиум җыеп, операциягә әзерли башладылар. Бу вакытта йөклелегемнең 25 атнасы иде. Башта малайны алдылар, аннан – кызны. Балалар бик кечкенә иделәр. Кыз – 680 грамм, малай – 1 кг 100 гр. Аларны боксларга урнаштырдылар.
Профессор шунда ук: «Кызга өмет баглап булмый, ул донор булып барачак. Аның хәтта соңгылыгы да юк. Ә малайның гомере өчен бераз гарантия биреп була әле», – диде.
Шуннан соң үземнең гомерем өчен көрәш башланды. Операция ясадылар. Кан басымым бик югары булгач, аны бик авыр кичердем. Табиблар берни белән дә өметләндермәгәннәр. Хәлем, чыннан да, бик авыр булган. Соңыннан табиблар: «Синең исән калуың да могҗизага тиң», – диделәр.
Реанимациядә яткан балаларымның да хәле бик авыр иде. Еллар буе көрәшеп, көтеп алган газизләрем көч-хәл белән генә сулыш алып ятты. Ун көннән соң улым Искәндәрне башка бүлеккә күчерделәр. Биш көн узгач, без аны югалттык. Мин аны хәтта күмәргә дә чыга алмадым...
Шулай итеп, Әминәм өчен көрәш башланды. Ун көннән соң безне 1нче шәһәр хастаханәсенә күчерделәр. Өч ай реанимациядә яттык. Күзләренә операцияләр кичерде. Ә сулыш алуы һаман да рәтләнми иде. Реамобиль белән алып баралар, алып кайталар.
Шундагы бер табиб, яныма килде дә:
– Беркемгә дә әйтмә, әмма балаңны болай итеп кислород сулатып бетерәсең генә бит. Урамга алып чык син аны, – диде.
Сабыемны төрдем дә, кочагыма кысып, урамга алып чыгып киттем. Шуннан бирле ул сулый башлады.
Хастаханәдән чыккач та бик күп тырышырга, Әминәнең сәламәтлеген кайгыртырга туры килде әле. Ярый әле, Ходай Тәгалә юлыма гел яхшы табибларны гына чыгарды. 1нче шәһәр хастаханәсе табибларына, педиатрыбыз Зөлфия Камилевналарга мең рәхмәт. Баламны аягына да баса алмас дигәннәр иде. Табиблар, массажлар ярдәме белән, иртәрәк тә йөреп китте. Хәзерге вакытта Әминәмә – 8 яшь. Икенчедә, сәләтле балалар классында укый. Нәфис гимнастика белән шөгыльләнә.
.jpg)
Хәзер инде һәр туар таңны «Аллага шөкер!» дип каршы алам. Балаларның һәр уңышы өчен сөенәбез. Олыгаеп алып кайткач, тәрбияләү дә башка шул. Барысын да төптән уйлап, җиренә җиткереп эшлисең. Хәзер үземә дә бәби алып кайта алмаган кешеләр киңәш сорап күп килә. Аларга да: «Бервакытта да: «Булмый инде», – дип кул селтәргә кирәкми», – дип киңәш итәм. Ышанырга, көрәшергә кирәк. Ирем Рәшит тә кызлар өчен үлеп тора. Эштә булганда да берничә тапкыр шалтыратып, хәлебезне белешә. Аларга карыйм да шул кадәрле тырышуларыбыз юкка булмады бит дип уйлыйм. Шушы бәхетне татыр өчен ике тапкыр үлеп терелергә туры килсә дә, шөкер итеп яшәргә өйрәндем. Инде балаларыбызның саулыгын һәм бәхетен бирсен иде Раббым. 
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
1
.jpg)
2
.jpg)
3
.jpg)
4
.jpg)
5
.jpg)
6
.jpg)
7
.jpg)
8
9
.jpg)
10
11
.jpg)
12
13
.jpg)
14
.jpg)
15
.jpg)
16
.jpg)
17
.jpg)
18
19
.jpg)
20
.jpg)
21
.jpg)
22
Кодагый әбинең Рабига исемле кызы, ир баласы белән, иреннән аерылып әниләре янына кайта. Үзе авыл кибетендә кибетче булып эшли. Бер вакыт авылга рабкооптан ревизор килеп төшә. Ул (фамилиясе Спиридонов булырга тиеш диләр) тирә-юнь авыллары кибетләрен дә тикшерәчәк икән, әмма фатирда безнең Саралан авылында торачак. Агентны (авыл халкы тикшерүчеләрнең барысын да шулай дип йөрткән) байлар нәселеннән булган Мозаффар Фатыймаларына урнаштыралар. Тикшерүченең кибеттә эшләүче яшь хатынга — Рабигага күзе төшә, властеннан файдаланырга өметләнсә дә, хатынның исе китми. Агент Рабиганың әнисе аша эш итәргә уйлый. Тик ничек? Бу сорауга җавап табыла: хатынның әнисенә бүләк бирергә! Әмма андый бүләк башкаларда булмасын. Кайдан алырга соң андый бүләкне дип аптырап йөргәндә, җае да табыла. Бер көнне фатир хуҗасы Фатыйма апаның сандыгы бикләнми кала. Өйдә кеше-кара юк чакта агент сандыкны ачып
карый: яулыкларның ниндие генә юк анда! Агент өстә яткан чәчәкле зур яулыкны сайлый. Инде аны тапшырасы гына кала.
Сабан туйлары якынлаша. Җаен туры китереп, агент Миннегайшә апа янына килә, аның кызына яхшы эшләгәне өчен рабкооптан бүләк бирүләрен әйтеп, яулыкны тапшыра. Рабига бик ышанып та бетми бу сүзләргә. Шулай да яулыкны калдыра, әнисенә бәйләп йөрергә куша.
Миннегайшә апа яулыкны Сабан туена бәйләп чыга. Бу көнне авыл бәйрәменә фотограф та килгән була. Ул искитәрлек матур яулык бәйләгән апаны оныгы белән карточкага төшерә. Вакыйга шулай шатлык белән генә тәмамланса икән ул. Юк шул. Миннегайшә апаның башындагы яулыгын Фатыйма апаның кызы Мәрзия күреп ала һәм бу турыда әнисенә җиткерә. Алай гына да түгел, Миннегайшә апаны караклыкта гаепләп, бөтен кеше алдында фаш итәргә өнди. Һәр нәрсәне уйлап эшләргә өйрәнгән Фатыйма апа кызына алай эшләргә ярамавын, Миннегайшәнең андый хатын булмавын аңлата. Алар Миннегайшә апаны читкә чакырып алалар. Ул исә хәлне сөйләп бирә һәм башындагы яулыгын, берсүзсез салып, хуҗасына тапшыра. Яулык,билгеле инде, фотода мәңгеләшә. Тиздән теге ревизор да авылдан китеп югала.
Калын шәлләр белән бәйле истәлекләрем дә бар икән әле.
Монысы инде икенче кодагый әбием, әтинең сеңлесе Рабига апамның (без аны «нәнә апа» дип йөртә идек) каенанасы Бәдриҗамал фотосы белән бәйле (1951 ел). Фотода кодагый әби улы — Әсәдулла, аның гаиләсе һәм кызы Нурания янәшәсендә. Бәдриҗамал кодагый зур калын шәл бөркәнгән. Артта, калын шәлне муены аша урап, Нурания апа баскан.
Әсәт җизни сугышның башыннан ахырына кадәр фронтта була. Өенә 7 елдан соң гына әйләнеп кайта. Белоруссия сазлыкларында үпкәсенә салкын тидерә ул. Озак кына кыр госпитальләрендә дәвалана. Аннары тагын сугыш юлларын дәвам итә. Ләкин авыруы һәрвакыт үзен сиздерә тора. Дәвалануның да нәтиҗәсе күренми. Бер белорус хатыны аны үзенчә дәваларга тырыша: аякларына үзе бәйләгән оекбашларны кигезә, калын шәлен бирә, салкын тиюдән сакланыр өчен, шәлне һәрвакыт үзе белән йөртергә куша. Чынлап та күп салкыннарда җылыта аны бу калын шәл. Җизни шәлне үзе белән алып кайтып әнисенә бирә. Кодагый әби улының бүләген кергән бер кешегә күрсәтеп мактана. Кунакларга баргач та: «Әсәдуллам сугыштан алып кайткан бүләк», — дип, горурланып сөйли торган була. Шәл юрган вазифасын да башкара: оныкларын мунчадан шул шәлгә төреп алып чыгалар, йоклаганда өсләренә дә ябалар.
Шәл белән бәйле тагын бер вакыйганы искә төшереп үтәсе килә. Минем әниемнең әнисе, 18 яшьлек улы белән, кулак тамгасы тагылып, Магнитогорск шәһәренә озатыла. Әби бер елдан соң кайта, ә Хәбибулла абый гомере буе металлургия комбинатында эшли. 30нчы елларда илдә стахановчылар хәрәкәте киң колач ала. Алдынгы стахановчыларга бүләкләр тапшыралар. Хәбибулла абый да лаек була ул бүләккә. Аңа зур калын шәл бирәләр. Шәл аларга шулай ук озак еллар хезмәт итә. Авылдан сөрелүләренә 40 ел булганда, Хәбибулла абый туган якларына кайтып килә. Шул вакыт ул өч апасына бүләк итеп матур яулыклар алып кайта. Минем әнигә теге калын шәлне дә алып кайтырга онытмый. Хәзер ул шәл миндә саклана.
Заманалар үзгәрә, тормышлар ямьләнә. Хәзер инде язып яулык бәйләүләр өлкән әбиләргә генә күчә бара. Әмма алар ап-ак яулык белән бергә иңнәренә ап-ак шәлләрен дә салырга онытмыйлар. Ак төскә беркайчан да тап төшермәгән апа-әбиләр...
Наҗия Гыймадиева,
Казан.